Sir Chandrasekhara Venkata Raman சர் சீ வி ராமன் வாழ்கை வரலாறு :- சந்திரசேகர வேங்கட ராமன் 1888 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் 7 இல் பிறந்தார் , இவரது தந்தை கணிதம் மற்றும் இயற்பியல் பேராசிரியர் ஆகையால் கல்வி இவருக்கு சுலபமாக கிடைக்க பெற்றது , சென்னை ப்ரெசிடெண்சி கல்லூரியில் படிப்பை தொடர்ந்த இவர் இயற்பியலுக்கு தங்க பதக்கத்துடன் கல்லூரி படிப்பை முடித்தார்
ஒளியியல் மற்றும் ஒலியியல் பிரிவுகளில் தனது ஆராய்ச்சியை தொடங்கினார்,ஆராய்ச்சியாளராக தொடர இயலாத காரணத்தினால் தனது வாழ்க்கையை .ராமன் 1907 இல் இந்திய நிதித்துறையில் சேர்ந்தார்; அவரது அலுவலகத்தின் கடமைகள் அவருக்கு அதிக நேரத்தை எடுத்துக் கொண்டாலும், கல்கத்தாவில் அறிவியல் முன்னெடுப்பிற்கு இந்திய சங்கத்தின் ஆய்வகத்தில் சோதனை ஆராய்ச்சியை மேற்கொள்வதற்கான வாய்ப்புகளை ராமன் கண்டுபிடித்தார் (அதில் அவர் 1919 இல் கெளரவ செயலாளரானார்).
1917 ஆம் ஆண்டில், கல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தில் அவருக்கு பிலிட் இயற்பியல் தலைவராக வாய்ப்பு வழங்கப்பட்டது, அதை ஏற்க முடிவு செய்தார். கல்கத்தாவில் 15 வருடங்களுக்குப் பிறகு அவர் பெங்களூருவில் உள்ள இந்திய அறிவியல் நிறுவனத்தில் பேராசிரியரானார் (1933-1948), மற்றும் 1948 முதல் அவர் பெங்களூரில் உள்ள ராமன் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தின் இயக்குநராகபணியாற்றினார் .
அவர் 1926 இல் இந்திய இயற்பியல் இதழை நிறுவினார், அதில் அவர் ஆசிரியராகஇருந்தார் . ராமன் இந்திய அறிவியல் அகாடமியை நிறுவுவதற்கு நிதியுதவி செய்தார் மற்றும் அதன் தொடக்கத்திலிருந்து தலைவராக பணியாற்றினார். அவர் அகாடமியின் செயல்முறைகளைத் தொடங்கினார், அதில் அவரது பெரும்பாலான படைப்புகள் வெளியிடப்பட்டன, மேலும் தற்போதைய அறிவியல் சங்கத்தை (இந்தியா) வெளியிடும் பெங்களூரின் தற்போதைய அறிவியல் சங்கத்தின் தலைவராகஇருந்தார் .
ராமனின் சில ஆரம்பகால குறிப்புகள் அறிவியல் கோட்பாடுகளின் இந்திய சங்கத்தின் சேகரிப்புகளாக வெளிவந்தன (புல். 6 மற்றும் 11, “அதிர்வு பராமரிப்பு”; புல் .15, 1918, வயலின் குடும்ப இசைக்கருவிகளின் கோட்பாட்டைக் கையாளும் ) ஹேண்ட்பச் டெர் பிசிக், 1928 இல் இசைக்கருவிகளின் கோட்பாடு பற்றிய ஒரு கட்டுரையை அவர் வழங்கினார். 1922 ஆம் ஆண்டில் அவர் “ஒளியின் மூலக்கூறு விலகல்” பற்றிய தனது படைப்பை வெளியிட்டார்,
இது இறுதியில் அவரது ஒத்துழைப்பாளர்களுடனான அவரது முதல் அவரது கண்டுபிடிப்பிற்கு, பிப்ரவரி 28, 1928 அன்று, அவரது பெயரைக் கொண்ட கதிர்வீச்சு விளைவு (“ஒரு புதிய கதிர்வீச்சு”, இந்திய ஜே. இயற்பியல். 2 (1928) 387), மற்றும் அவருக்கு 1930 ஆம் ஆண்டு இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசு கிடைத்தது .
